แม่บ้านถามว่าทำไมอาจารย์ถึงได้สอนใด้สอนให้ใช้ของทุกอย่างให้คุ้มค่า ดอกไม้ก็ใช้จนกระทั่งร่วงจนเหลือแต่กลีบก็ยังถูกใช้. แจกันก็ปรับเอาจากแก้วน้ำเหลือใช้แล้ว จะไม่ให้ของเหลือทิ้งเลยหรือ พอดีครูเป็นคนโชคดี ที่เกิดมาจน ก็เลย ถูกสอนให้ใช้และบริหารทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดมูลค่าและใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่อย่างไรหล่ะ
ถ้าถามว่าเอาแก้วน้ำ มาเป็นแจกัน. มันผิดนะคะ. แจกันก็คือแจกัน แก้วน้ำก็คือแก้วน้ำ.
ครูก็ขอตอบว่า มันต่างกันตรงไหน มันก็เป็นภาชนะเหมือนกัน. สิ่งที่ใส่ลงไปในแก้ว สกปรกหรือไม่ ข้างในแก้วใบนั้นมีแต่น้ำสะอาดและดอกไม้ที่สวยงาม ไม่มีของสกปรกอยู่ในนั้นเลย.
ใจคนตากหากหล่ะที่ ไม่สะอาด. ที่คอยแต่ยึดถือ ว่าสิ่งนั้นต้องเป็นอย่างนี้. สิ่งนี้ต้องเป็นอย่างนั้น. เมื่อไม่ได้อย่างใจฉัน. เขาก็ขัดเคืองใจ มันก็มีแต่ทุกข์ แก้วน้ำหรือแจกัน. มันก็ไม่ต่างกันหรอก แล้วแต่เราจะใส่อะไร ลงไป. จิตใจเราก็เหมือนกัน. ยึดมากก็ทุกข์มาก ถือมากก็หนัก ลำบากทั้งกายทั้งใจ.
ถ้าถามว่าเอาแก้วน้ำ มาเป็นแจกัน. มันผิดนะคะ. แจกันก็คือแจกัน แก้วน้ำก็คือแก้วน้ำ.
ครูก็ขอตอบว่า มันต่างกันตรงไหน มันก็เป็นภาชนะเหมือนกัน. สิ่งที่ใส่ลงไปในแก้ว สกปรกหรือไม่ ข้างในแก้วใบนั้นมีแต่น้ำสะอาดและดอกไม้ที่สวยงาม ไม่มีของสกปรกอยู่ในนั้นเลย.
ใจคนตากหากหล่ะที่ ไม่สะอาด. ที่คอยแต่ยึดถือ ว่าสิ่งนั้นต้องเป็นอย่างนี้. สิ่งนี้ต้องเป็นอย่างนั้น. เมื่อไม่ได้อย่างใจฉัน. เขาก็ขัดเคืองใจ มันก็มีแต่ทุกข์ แก้วน้ำหรือแจกัน. มันก็ไม่ต่างกันหรอก แล้วแต่เราจะใส่อะไร ลงไป. จิตใจเราก็เหมือนกัน. ยึดมากก็ทุกข์มาก ถือมากก็หนัก ลำบากทั้งกายทั้งใจ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น