วันพฤหัสบดีที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2558

บทเรียนสอนน้องที่โรงแรม

บทเรียนสอนน้องที่โรงแรม
  ถ้าเราจะเปรียบโรงแรมเหมือนร่างกายคน คงจะมีส่วนหลักๆที่สำคัญ คือส่วนหัว. ท้อง และแขนขา 
ส่วนหัวที่เป็นหูกับตา คงจะเป็นส่วนหน้าฟร้อน ส่วนท้องคงจะเป็นห้องอาหารหรือฝ่าย FB.  ส่วนแขน ขา ก็คืองานเบื้องหลัง ก็ไม่พ้นแม่บ้านกับช่าง 
  ถ้าหากโรงแรมนั้นทุกฝ่ายสมบูรณ์ ก็เปรียบเสมือน ส่วนหัวมีตามีหู มีปาก ที่ใช้งานได้อย่างคล่องแคล่ว ส่วนท้อง ก็สมบูรณ์ไปด้วยอาหารดีๆ มีแขนขาที่แข็งแรง แน่นอนว่าโรงแรมนี้ต้องก้าวไปข้างหน้าอย่างคล่องแคล่ว และมั่นคง
   แต่ถ้าส่วนใดส่วนหนึ่งบกพร่องหรือไม่สัมพันธ์กัน เกี่ยงกัน หรือทเลาะกัน คอยแต่จะจับผิดกัน เอาเปรียบกันชิงดีชิงเด่น ทำงานไปก็กลัวว่าจะโดนด่า หรือกลัวมีเรื่องแล้วตัวเองจะดูไม่ดี ใครทำดีมากๆก็ขเม่นหมั่นใส้ ใครทำไม่ถูกใจก็หาว่าเขาไม่ดี. เห็นอะไรไม่ดีก็ไม่พูดปล่อยให้เขารู้เอง เดี๋ยวกลัวว่าเขาจะได้ดีกว่า ก็เปรียบเหมือนตาเห็นแต่ไม่พูด เพราะกลัวว่าตัวจะเสีย ขาก็สะดุด ท้องก็ไม่มีอะไรกิน เดินไปเดินมา ก็ไปไหนไม่ได้ไกล คอยแต่สะดุดล้มลุกคลุกคลาน
   และหากว่าโรงแรมเรา ขาแขนใช้งานได้ ดี และพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า ส่วนท้องก็พยายามไปด้วย หากแต่ว่าส่วนที่สำคัญที่สุดคือส่วนหน้า ที่เป็นตา ไม่ทำงาน ปากไม่พูด ก็เปรียบเสมือน คนตาบอดหูหนวก แขนขาร่างกายแข็งแรง แต่ก็เดินไปไหนไม่ได้ไกล 
    เปรียบเหมือนคนพายเรือ ส่วนหัวเรือเป็นหน้าฟร้อน ส่วนท้ายเรือเป็นแม่บ้าน นายท้ายเรือมองข้างหน้าไม่เห็น แต่พร้อมที่จะพาย และต้องคอยฟังคำสั่งจากนายหัวเรือ 
   นายหัวเรือมองเห็นทางข้างหน้าชัดเจน ว่ามีไม้ขวางอยู่ หรือมีโขดหินขวางอยู่ แต่ไม่บอกนายท้าย พายกันไปเรือก็อาจล่ม หรือพายวนอยู่ที่เดิม ไปไหนไม่ได้ไกล
   ดังนั้นโรงแรมจะเดินหน้าได้หรือไม่ได้จะเร็วหรือจะช้า นายหัวเรือ หรือหน้าฟร้อน ก็สำคัญไม่แพ้กันกับนายท้ายเรือหรือแม่บ้าน 

 .....ครูออย....^_^
Housekeeping trainer




ผลกระทบของงานแม่บ้าน

ไปเมืองน่านมา จากที่เคยเติบโตในเมืองน่านเมืองเล็กๆเงียบสงบ มาตอนนี้คึกคักเป็นพิเศษ ทำให้อดเป็นห่วงไม่ได้         
    ถ้าหากที่ตรงไหนมีความเจริญขึ้น พัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว มากขึ้น คนจะไปเที่ยวไปกินไปใช้ทรัพยากรที่นั่นมากขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่ จะเป็นแหล่งน้ำ แหล่งอาหาร เป็นทะเล เป็นป่า คนมากขึ้นทรัพยากรน้อยลง จากบ้านพักอาศัยก็กลายเป็นโรงแรมที่พัก เพื่อให้คนพากันไปกินไปใช้ ในแหล่งท่องเที่ยวที่นั่น 
  เอาเรื่องแม่บ้านดีกว่า ว่ากันว่ามันจะกระทบกันแค่ไหน ที่ไหนมีโรงแรมหรือที่พักอาศัย ก็ต้องมีแม่บ้าน ต้องมีคนทำความสะอาด โรงแรมคนพักมากๆ ก็ต้องทำความสะอาดมากๆๆ ยิ่งแหล่งท่องเที่ยวดัง คนก็มาเยอะ งานแม่บ้านก็เยอะ ที่ไหนมีคนที่นั่นก็ต้องมีการทำความสะอาด 
     ในงานทำความสะอาดแม่บ้านใช้อะไร ทำความสะอาดเป็นส่วนใหญ่ เคมีใช่ใหม สารพิษใช่ใหม ต้องการให้สะอาดมากๆ ก็ต้องใช้กันมากๆ แล้วเคมี และสารพิษไปไหน. 
  ไหลลงดิน ไหลลงน้ำ ไหลลงป่า แหล่งต้นน้ำ ทะเล. เพียงเพื่อความอยาก อย่างเดียว คืออยากสะอาด 

    แต่กลับเริ่มทำลาย ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ ไปเรื่อยๆ อีกหน่อยคนที่ปลูกผักบนดิน ก็จะไม่มีดินดีๆ ให้ปลูก คนหาปลาในน้ำ ก็จะไม่มีปลาให้กิน แล้วเราจะเหลืออะไร ไว้ตอบคำถามลูกหลานเรา
      ไม่ต้องถามกันเลยว่า สารพิษที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมจะเป็นอันตรายกับตัวแม่บ้านที่ทำงานกับสารพิษที่ใช้ในงานทำความสะอาดทุกๆ วันทุกๆชั่วโมง ใหม คิดเอาเอง

วันอาทิตย์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558

บทเรียนสอนน้องที่โรงแรม

ไม่มีงานไหนที่เอาเปรียบคุณหรอก ไม่ว่าคุณจะทำงานอะไรถ้ามัวแต่กลัวจะเสียเปรียบ กลัวเขาจะเอาเปรียบ กลัวจะทำงานมากเกินไป กลัวว่าเขาจะได้มากเกินไป 
  รู้ใหมคุณเอาเปรียบตัวเองเอาเปรียบร่างกายตัวเอง ปล่อยให้มันขี้เกียจจนติดนิสัย ปล่อยให้มันสะบายเกินไปจนไม่ยอมทำอะไร แล้ว ร่างกายมันจะทำงานอะไรไม่ได้เลย. 

  และแล้วสักวัน มันจะก่อสันดานความเกียจคร้านออกมา ไม่ว่าทำการงานอันได มันจะมีข้ออ้างไปทุกเรื่อง มันจะอ้างป่วยไข้ไม่สะบายตัว ปวดหัวตัวร้อนเมื่อเจองานหนักๆหรือยากๆ จากที่มันเคยทำ แล้วมันจะทำแต่งานง่ายๆสะบายๆ ทำแต่สิ่งเดิมๆที่เคยทำ มากไปกว่านั้นมันจะไม่ทำ พอหนักๆเข้าร่างกายมันเสื่อม. สมองมันเสื่อม ก็พาลจะไม่ทำงานถอยหลังเข้าคลองไปทุกที.

ถ้าหากว่าคุณคิดว่างานที่ทำ ทุกวันนี้มันยากกว่าเดิม ลำบากกว่าเดิม หรือเหนื่อยกว่าเดิม. 
  เชื่อเถอะ นั่นแหล่ะคุณได้พัฒนาตัวเองแล้ว และจะเติบโต พัฒนาสมองและสติปัญญา ให้ได้ทำงานให้เก่งขึ้น
แต่ถ้าหากว่าทุกๆวัน ทำงานแบบสบายๆ เลือกเอาแต่ความสะบาย ระดับสติปัญญา และรอยหยักในสมองของเราจะเท่าเดิม และนับวันก็จะถอยหลังลงเรื่อย ในขณะที่คนอื่น ในวัยเดียวกันอายุเท่ากันเขาพัฒนา ก้าวหน้าไปเรื่อย เพราะเขาขยัน ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง และทำงานมากขึ้น เพิ่มทักษะ เรียนรู้งานมากขึ้น ไม่ยอมย่ำอยู่ที่เดิม
  ถ้าคิดแต่จะทำงานง่ายๆ สะบายๆ งานนี้ ใครๆก็ทำได้ 
  แต่งานยากๆลำบากๆ ไม่ค่อยมีใครทำ แต่เขาจะลำบาก จนชินแล้ว จะมองเห็นความสะบายเป็นเรื่องประหลาด งานยากแค่ไหนเขาจะไม่ย่อท้อ และเขาจะก้าวหน้าไปเรื่อยๆ เพราะเขาเห็นอุปสรรคเป็นอาหาร 
สู้ๆนะคะ น้องๆ

ครูออย

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง รักษาใจไว้อย่าให้เอนเอียง. อย่าตั้งอยู่ในความประมาท 
อย่าชะล่าใจกับการทำบุญด้วยทรัพย์สินเงินทอง ที่มากมายให้กับวัดแล้วคิดว่าจะได้ขึ้นสวรรค์ ทำบุญด้วยเงินบาป รีดไถ เอาเปรียบ เงินที่ได้มาด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์ ทำให้เขาเป็นทุกข์ เดือดเนื้อร้อนใจ และเอาชีวิต  เขามา ต่อให้ทำบุญด้วยเงินแสนเงินล้าน ก็ได้ เท่ากับเงิน บริจาคสลึงเดียว ของคนที่หาเงินด้วยความบริสุทธิใจ 
การตั้งมั่นเป็นคนดี ใจบุญสุนทาน ไม่ใช่ทำแต่กับวัด แล้วจะได้บุญมาก
การไม่เบียดเบียนทั้ง คนข้างเคียง บริวาร และสรรพสัตว์ต่างๆ ที่ตกทุกข์ได้ยาก ให้ลำบากทั้งกายทั้งใจ ถือว่าเป็นบุญอันใหญ่หลวง
ทำบุญอย่าเอาหน้า อย่าทำบุญเพื่อโอ้อวด
ทำบุญให้เป็นปกติธรรมชาติ เพราะธรรมะคือธรรมชาติ ไม่ใช่การฝืนใจทำ หรืออยากทำ เพราะคนอื่นเขาทำ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,