เรื่องผ้าขี้ริ้ว
วันนี้ครูสอนเรื่องผ้าขี้ริ้วที่ใช้ในงานแม่บ้านโรงแรม โดยทั่วๆไปจะเข้าใจว่าผ้าที่ใช้ทำความสะอาดเป็นผ้าอะไรก็ได้ เพราะว่ามันคือผ้าขี้ริ้ว
ผ้าใช้ทำความสะอาดไม่ใช่ผ้าที่ใช้ทำความสกปรก ลองหันมาดูกันใหม่ ว่าผ้าทำความสะอาดคืออะไร ต้องไม่ใช่ผ้าที่เพิ่มภาระในการทำความสะอาด ทำแล้วเหมือนทำ ไม่ใช่เช็ดแล้วเหมือนไม่ได้เช็ดหรือไปเพิ่มความสกปรกให้กับเฟอร์นิเจอร์ และยังทำลายเฟอร์เจอร์ให้เสียเร็วอีก
ผ้าที่ใช้ทำความสะอาด สำคัญจะต้องสะอาด สีขาว หรือสีอ่อนๆ ไม่มีขนหรือฝุ่นผ้า หรือเป็นขุย ชายรุ่ยร่าย ไม่ดำสกปรก ถ้าหากเราไปโรงแรมไหนสังเกตดูผ้าที่แม่บ้านกำลังเช็ดทำความสะอาดห้องให้เราอยู่ อย่างเช็ดอ่างล้างหน้าอ่างอาบน้ำ ชักโครก สุขภัณฑ์ต่าง ลักษณะผ้า ดำปิดปี๋ มีแต่เศษอะไรก็ไม่รู้ติดผ้าอยู่และใช้ผ้าผืนเดียวซักแล้วซักอีก ในห้องที่กำลังทำความสะอาดอยู่ก็อาจจะคิดได้เลยว่า ผ้าที่ใช้ทำความสะอาดยังสกปรก จะมาใช้ทำความสะอาดห้องที่เราใช้ให้สะอาดได้อย่างไร และผ้าขี้ริ้วที่สกปรกมาซักบนอ่างล้างหน้า ผ้าที่ซักไม่ได้ผ่านการฆ่าเชื้อ ไม่ได้แช่น้ำยาแค่ซักผ่านน้ำธรรมดา และก็ใช้เช็ดต่อ ผ่านมาแล้วห้องแล้วห้องเล่า ก็น่าสยองดีน๊า...
ผ้าที่ใช้เช็ดโต๊ะอาหาร ก็สำคัญเช็ดกันต่อหน้าต่อตา ผ้าดำปี๋ นั่นมันโต๊ะอาหาร แถมวางช้อนบนโต๊ะ อีกถึงมีเพลท รองจานก็เถอะ ก็ใช้ผ้าผืนเดียวกับที่เช็ดโต๊ะนั่นแหละเช็ดเพลทรองจาน มันก็น่าเศร้าอยู่ที่ทุกคนมัวแต่ไปมองแต่ความสะอาดอย่างอื่นจนลืมสิ่งที่ใช้ใกล้ตัว ไม่ได้ให้ความสำคัญต่อผ้าขี้ริ้ว แท้ที่จริงแล้วควรให้ความสำคัญกับความสะอาดได้เท่ากับผ้าเช็ดหน้าเลยทีเดียว ถึงมันจะเก่า จะขาด แต่ความขาวสะอาดและผ่านการฆ่าเชื้อต้องมาก่อน
ไหนๆก็ว่ากันถึงผ้าแล้วก็เลยมาถึงอุปกรณ์เลยละกัน เริ่มจากใยขัดล้างแก้ว จานในห้อง ดูดีๆ ว่าอยู่ในสภาพไหนอุปกรณ์ทำความสะอาดต่างๆ ขวดน้ำยา รวมไปถึงรถเข็น สะอาดใหม ลองคิดดูละกัน ว่ารถเข็นที่อยู่หน้าห้องพัก อยู่ในสภาพไหน ลักษณะแม่บ้าน ที่ทำความสะอาดให้เราก็จะอยู่ในสภาพนั้นแหละ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น